همان

همان

همان

همان

انقلاب، ولیعصر، فردوسی

جمعه, ۶ بهمن ۱۳۹۶، ۱۰:۵۰ ب.ظ

۹۶/۱۱/۰۶
همان

نظرات  (۲)

پاسخ:
میان من و بهشت... ریختمش تو ام پی تریم و رفتم زیر بارون گوش دادم بهش. اتفاقا میخواستم بگم گاهی که زیاد آهنگای متال و راک انگلیسی و اینا گوش میدم، برگشتن به موسیقی سنتی ایرانی یه حس خیلی خوبی پیدا میکنه. خلاصه متریالم جور شد قشنگ:-)
خیلی خیلی ممنونم ازت،
کیف کردم از این خلوت یه نفره ت،چقد تنهایی لذتبخش و شیرینه!:)
کیه که قد خود آدم حرفای خودشو بفهمه؟!
حالا البته اصلش این بود که میگفتم نه یه چیزایی هست که تو‌تنهایی نمیشه درکش کرد و این خزعبلات ولی خب آدم بالاخره باید با تنها بودن ذاتیش چند دهه دیگه کنار بیاد،چرا تو همین سن کنار نیاد؟!
پاسخ:
نمیدونم که آیا لذتش درواقع همون تسلی خاطر از جهت کنار اومدن با تنهایی بود یا خود تنهایی فی نفسه لذت بخش بود. تنهایی یجورایی دردناکه، خیلی مبهم حسش کردم.
خیلی خوب گفتی، "تنهایی ذاتی"، دقیقا همون تنهایی ذاتی مدنظرم بود. تو هر دوره ای گاهی خودشو نشون میده، با شدت های مختلف.