همان

همان

همان

همان

تعطیل شد. برمیگردم. ولی نه همان.

بایگانی
آخرین مطالب
نویسندگان
پیوندهای روزانه

می آیید با هم یه قطعه ی دث متال گوش بدیم؟

چهارشنبه, ۱۵ فروردين ۱۳۹۷، ۰۵:۳۸ ب.ظ

 Saturnus's "wind torn" from the album "Saturn in ascension" 2012



دریافت

گیتار الکتریک ساز نجیبیه. طنین کش دار گیتار الکتریک مثل لاشه ی متحرک یک اسبه. مثل لاشه ی کهنه ی یک اسب کهره که با یه جور نیروی مرموز و جادویی احیا شده و سرپاست. از تمام کهرهای زنده ی دنیا راهوار تر. میشه سوار این کهر اسکلتی شد و توی آسمون کبود و سرخ عصرگاهی چرخ زد. بعدش وسط یک برهوت سرد و نمور پاییزی فرود می آی. شبانه لا بلای «درختهای خشکیده» پرسه می زنی. روی لاشه برگ های نمدار قهوه ای رنگ راه می ری. انگشتهای برهنه ی پات رو توی خاک بارون خورده فرو میکنی و غلتیدن گل و تکه برگهای نمدار رو لای انگشتهات حس میکنی. کیف میده. لذت خودش رو داره. حالا که این حقیقت زشت به ما باج داده بیا روش رو زمین نندازیم. پس بیا برای یک لحظه بپذیریم که چی هستیم. توی همین بارگاه جهنمی سرد اعتراف کنیم به واقعیت. که ما گرفتار یک «سقوط بی انتها»یم. «معلق و تکه پاره شونده در دست باد»...

بعدش برمیگردیم. از پاییز به بهار. فراموش میکنیم چی دیدیم و چی هستیم. و دوباره خوش خیالی های خودمون رو از سر میگیریم.

گیتار الکتریک ساز صادقیه.

Wind torn, naked trees
Never-ending fall
I am slowly fading away
Ashes to ashes
To dust we become

Between life and death
Loneliness and sorrow
I am gasping for air
Wondering what the voices are whispering
Ashes to ashes
A memory we become

Love and time borrowed
Time for confession
My life was a moment in time
When our loves ones are no longer here
Ashes to ashes

A memory we become


۹۷/۰۱/۱۵
همان

نظرات  (۶)

۱۵ فروردين ۹۷ ، ۱۷:۴۱ شوالیه‌ی افسرده‌سیما
فقط اگه به سرتون زد بهش گوش بدین، توصیه میکنم، دانلود کنید یا با کیفیت اصلی گوش بدین. خیلی فاصله هست بین کیفیت اصلیش با کیفیت پلیر بیان.
۱۵ فروردين ۹۷ ، ۱۷:۴۵ شوالیه‌ی افسرده‌سیما
بعد برام سواله که چرا همه ی این band های معروف هوی متال مال دانمارک و سوئد و اون طرفهان؟ بابا شما ها که دیگه بهترین زندگی ها رو دارین. همون شکلاتتون رو بخورین و گل و گیاهتون رو پرورش بدین دیگه. این جیغ و هوار و عربده ها واسه چیه؟
۱۵ فروردين ۹۷ ، ۱۷:۵۲ شوالیه‌ی افسرده‌سیما
یه نوجوون ۱۵ ساله ی سرکش متال باز درونم دارم که چون همیشه توی اون سن و سالها سرکوبش کردم، توی این سن و سال ازم زده بیرون.
۱۶ فروردين ۹۷ ، ۰۱:۲۳ ستــ ـاره
کامنتهای خودت :)))

دانمارک و سوئد واقعا ؟؟ چرا آخه؟؟؟ 

میدونی که خیلی متال و هوی متال و راک و ... گوش نمیدم. کلا با گیتار الکتریک خیلی ارتباطی برقرار نمیکنم اما چیزی که نوشته بودی ، واقعا تاثیر گذار بود...

یادم اومد به فیلمی که چند وقت پیش ها دیدم. اسمش "اسب تورین" بود. 
the turin horse
وقت کردی حتما ببینش فکر میکنم خوشت بیاد ازش.
پاسخ:
:-)))

یکی از دوستان اشاره کرد به دلیلش توی کامنت ها.
البته یه دلیل دیگه هم شاید همون دانمارک و سوئد بودنشون باشه! یعنی مثلا متالیکا چون آمریکاییه یه حالت اعتراضی و بی اعصاب داره توی آهنگهاشون به خاطر وضعیت جامعه آمریکا ولی این سوئدیا چون کلا هیچ مشکلی ندارن، از رفاه زیاد دچار پوچی شدن :/  خلاصه اینم حدس من بود:)))

بله، متوجهم که خیلی نمیتونی ارتباط بگیری. به هرحال فاصله زیادی هست بین نوکتورن های شوپن و این انکرالاصواتی که من گذاشتم:-))

به نظر فیلم خوبی می آد ممنون از معرفیش. خیلی وقته از این فیلمای اروپایی با فضای خاصشون ندیدم.

۱۶ فروردين ۹۷ ، ۱۳:۲۰ Masi Rika
چقد خوب توصیفش کردی...ولی خب از نظر من نجیب نیست،خیلیم ساختارشکن و افسار گسیخته ست!که انگار همین بهش یه ذات احیاگری میده!

با اون نوجوون سرکشم موافقم!منم تا ۱۵،۱۶سالگی هیچوقت موزیک شاد گوش نمیدادم،واسه همین الان شهرام شبپره و امثاله رو بغل کردم ول نمیکنم!:|
پاسخ:
آره خب به طور کلی ساز بی اعصابیه واقعا. ولی توی این قطعه ای که گذاشتم یه صدای دیگه ای داره. حس کردم دلم براش میسوزه. خیلی غمگینه.

شپپره گوش میدی گوش بده، ولی زیر پستهای مردم لینکشو نذار اشاعه ی ابتذال کن :)))
۱۶ فروردين ۹۷ ، ۱۷:۳۶ . یاسون .
با این که تفاوت موسیقی‌شون تقریبا زیاده؛ اما خواستم بگم یه سرما و تاریکی ای هست که انگار فقط تو ایسلند و نروژ و سوئد و اون طرفا پیدا میشه که تهش بهترین بندهای پست راک و اکسپریمنتال از درون سرمای اونجا در میان! روسی ها هم همینطور
فقط میتونن توی یه سرمای پوست کَن ساخته و نواخته شن.
.
ممنون ازت.
پاسخ:
اصلا به اون سرما و تاریکی اون جغرافیا دقت نکرده بودم. آره واقعا. خصوصا این بند های روسی که واقعا افسرده و عجیبن.
حالا یه جایی هم به شوخی نوشته بود که 75% کار جنگلبان های فنلاندی اینه که متال بند هایی که توی جنگل موقع شوتینگ کاور آلبومشون گم شدند رو نجات بدن! :D.میشه گفت اون جنگل ها و محیط خفه و سنگین هم تاثیر داره توی موسیقی شون حتی! 

خواهش میکنم دوست عزیز. خوش اومدی به اینجا :)
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم