همان

همان

همان

همان

در توصیف سنگ مرمر

شنبه, ۳ شهریور ۱۳۹۷، ۰۸:۰۳ ق.ظ

دوران کودکی ویکتور هوگو به مسافرت و سیاحت گذشته. هوگو در سال ۱۸۰۷، یک بچه ی حدودا پنج ساله بوده که به همراه خانواده راهی ایتالیا میشوند. آنجا به شهر آولینو میروند، از آنجاییکه خانواده ی متمولی بودند، در یک کاخ عظیم سکونت میکنند، کاخی که احتمالا به شکل معمول عمارتهای آن دوره غالبا از سنگ های مرمر ساخته شده بوده. هوگوی پنج ساله هم کسی نبوده که خصوصیات اشیا اطرافش سرسری از نظرش بگذرند.

سالها بعد، هوگوی نویسنده، در کتابی، درباره ی خاطرات دوران کودکی، در توصیف فضای داخلی آن کاخ مینویسد: «... یک کاخ عظیم مرمری که گفتی همه جایش از پنجه های یک سوسمار بزرگ زخم برداشته است...» 

۹۷/۰۶/۰۳
همان

نظرات  (۴)

شخصا اولین تصویری که موقع خوندن این تعبیر به ذهنم اومد، مرمر سیاه بود. جای پنجه های سوسمار رو بهتر نشون میده:
من بچه بودم فکر می کردم سنگ مرمر رگ داره و زنده س. می ترسیدم ازش 
پاسخ:
الان منم ترسیدم یه لحظه! یه جورایی شبیه پوسته.
۰۳ شهریور ۹۷ ، ۱۷:۲۸ منتظر اتفاقات خوب (حورا)
ترک خورده است!
پاسخ:
جای ناخنه :-)
از تصور صدای کشیده شدن ناخون سوسماره رو سنگ دندونم درد گرفت-ـ- ایشالا که خود مرحوم هوگو و هفتادوهفت نسلش و اون سوسمار بیتربیت دندون درد بگیرن به حق همین ساعت عزیز-ـ-
پاسخ:
خدایی عمرا اگه همچه چیزی به ذهنم میرسید. حالا هفتادوهفت نسل زیاد نیست؟ اصلا فکر نکنم عمر کره زمین کفاف هفتادوهفت نسل رو بده. حالا باز فکراتو بکن.