چقدر نظرش راجب اسم جالب بود واسم!حقیقتشم همینه!منم بعضی وقتا از معاشرت با یه آدمایی لذت میبرم و باهاشون احساس راحتی میکنم تو اولین برخورد،فقط واس این که اسمشون واسم یادآور یه شخص دیگه ایه! حتی نیازیم نیست هم اسم باشن!همین که وزن اسماشون یکی باشه م بهم همین حسو میده!!
پ.پ.ن!!:)
حس استرس و نگرانی بهم دست داد با شنیدن سی ثانیه اول آهنگ!:$
پاسخ:
هوم. عجیبه واقعا. این ناخودآگاه کلا چیز جذابیه!
پ.پ.ن. چشه مگه ؟؟؟:دییی
جدی؟ شاید چون فضای اون فیلم رو تجربه نکردین. اتفاقا به عنوان تیتراژ آخر اون فیلم خیلی دلنشینه.
مرسی که نصفه شبی بیدار بودی و وبلاگ من را کشف کردی و به این ترتیب باعث شدی که من هم وبلاگ دوستداشتنی تو را کشف کنم. فعلن نمیرسم همهی پستهایت را بخوانم اما بدان که وبلاگ خوبی داری و حتا بهتر از سه سال قبل من مینویسی. (شوخی مثلن ;) )
اگر باز هم مسیرت به وبلاگ من خورد، بیشتر خودت را برایم معرفی کن.
پاسخ:
نمیدونید چقدر ذوق کردم از اینکه بهم سر زدید!
واقعا ممنونم از لطف و حسن نظرتون. بنده همچنان در آرشیو شما سرگردانم و از این به بعد هم با علاقه دنبال میکنم نوشته هاتون رو. قطعا در آینده و به مرور، از خلال همین سطور مجازی بیشتر با هم آشنا میشیم. و باید بگم جدا خوشحالم از آشنایی با شما:)
حتی نیازیم نیست هم اسم باشن!همین که وزن اسماشون یکی باشه م بهم همین حسو میده!!
پ.پ.ن!!:)
حس استرس و نگرانی بهم دست داد با شنیدن سی ثانیه اول آهنگ!:$