همان

پاسخ:
من برعکس خیلی ترسیدم. یعنی بالاخره یه فرصتی پیش اومده بود که دوباره بشینم و تمرکز کنم که اگه بمیرم چی میشه و کلی حیرتزده بشم! یه جورایی فکر میکنم این طبیعی تر و در نتیجه باید درست تر باشه. نمیدونم.

منم امیدوارم همه ش همون دیشب بوده باشه. هنوز اضطراب دارم یه جورایی.

پاسخ:
خسته نباشین :))))

+ممنون:)

پاسخ:
:)) خب واقعیت هم همینه که اصلا برای نوشتن از اون اتفاق برگشتم:))

پاسخ:
ممنونم. خودمم خوشحالم ازین بابت.

پاسخ:
آره بدبختی اون روز خیلی کم خوابیده بودم، کلی هم فعالیت کرده بودم که مثلا خسته بشم و شب رو زود بخوابم، یه هو این زلزله ی مزخرف اومد و مجبور شدم تا صبح با اضطراب و اون حال و هوای عجیب سر کنم. من کلا کم خواب که میشم بدجور میزنه به سرم!