باز هم درباره ی دوات شیشه ای و مرکب خوشرنگ قهوه ای

بنظرم نه فقط توی خوشنویسی یا دیگر هنر ها و حرفه ها ، اگه بتونیم توی زندگیمون همینجوری باشیم ، یعنی اول از همه چیز زیبایی ها رو ببینیم و لذت ببریم نه اینکه به دنبال عیب ها بگردیم و اول از همه اونها رو ببینیم.

پاسخ:
و این جور نگاه کردن هم استاد بودن میطلبه به نظر من، آدمی که به کمال رسیده باشه.

من معمولا از دیدن نقص های دیگران احساس فرادستی میکنم و انگار برای احساس ارزشمندی نیاز دارم به عیب جویی و ایراد پیدا کردن. نیاز دارم به پایین بردن دیگران برای فرار از حس حقارت. اما آدمی که به کمال برسه نیازی به پایین کشیدن دیگران نداره.