دژاوو! (یا: بعد از وقفه ای کوتاه، دوباره با غرغر های همیشگی در خدمتتون هستم)

من روز تولدم همچین حسی دارم!:)
یجور غم خاص میفته تو دل آدم که چه غلطی کردی تو این یه سال جز به بطالت گذروندن وقتایی که میتونستی توش یه عالم کار مفید انجام بدی!
شاید حالا شما زی ئیدنت یکم بی حاشیه س که همچین احساسی داری!:)
یکم تنوع بپاچ به در و دیوارت،کارای احمقانه و دیوانه وار انجام بده،زی ئیدنتو جنون انگیز کن بذار محرم دیگه حداقل احساس شرمزدگی از کارای سال پیشت داشته باشی!:)

پاسخ:
همین مواجهه با مصدر "زی ئیدن" باحالترین و بدیع ترین تجربه ی سالهای اخیرم بود! فکر نکنم محرم دیگه مشکلی داشته باشم! مرسی واقعا! :))
راستش مشکل اینجاست که زندگیم اصلا متنی نداره که بخواد حاشیه داشته باشه یا نداشته باشه... همون سردرگمی که همیشه ازش حرف میزنم رو میگم. مجنون شدن ولی جالبه...همین مجنون شدن اتفاقا یه عکس العمل بود که میخواستم توی یه پست ازش بنویسم بعدا!