همان

پاسخ:
دقیقا، اون چیزی که استاد امیرخانی مینویسه واقعا نمیشه جز "هنر" اسم دیگه ای روش گذاشت. شاید بشه گفت خوشنویسی در مرحله ی اول یه "فن" محسوب میشه، بعد از اون که تکنیک آدم کامل شد تازه میشه باهاش  هنر خلق کرد.
واقعا همینطوره. همون لحظه که به این بیت سعدی برخوردم آرزو کردم که کاش میتونستم با یه خطی مثل امیرخانی بنویسمش.

حالا باز خوبه که شما اغلب موسیقی های کلاسیک و آروم دارین. پلی لیست من از sad but true ی متالیکا تا "زلفای یارُم بی نظیره" ی بیژن بیژنی متغیره!:))

آره خیلی درهم شد! یجورایی خواستم "هنری" بشه مثلا! یه کم هم چون بدون خط زمینه نوشتم کلمات بالا پایین شدن! کلا ترکیبش سخته این بیت...
واقعا قشنگه... جدیدا با غزلیات سعدی آشنا شدم خیلی ساده و قابل فهم اند.

پاسخ:
چه حال و هوایی... چه قدر صمیمانه و قشنگ تعریف کردین. واقعا این شعریه که باید توی میدون نقش جهان و زیر نور ماه چهارده زمزمه بشه.
لطف شماست. خیلی ممنون. حقیقتا خوشحالم اگر همین مشق بی قدر من حسی رو منتقل کرده..

خوش اومدین به اینجا:)

پاسخ:
اصلا اسطوره ی تسامح و همزیستی مسالمت آمیزند این دو بزرگوار!:))
ممنون. من هم خوشحالم از خوشحالی شما:) و همینطور خوشحالم که از بین اینهمه بدبختی و خودزنی و خودمردی! تونستم یه پست با حال خوب بذارم برای شما دوستان:))
پ.ن. چشم سعی میکنم روی صغری تمرکز کنم:))

پاسخ:
خب البته من هم از موسیقی و نقاشی سررشته ندارم، خوشنویسی هم به نظرم تا به کمال نرسه خوشنویسی محسوب نمیشه! خلاصه خیلی فکر نکنم جا برای حسادت باشه:))
حالا چرا دنبالشون نمیکنید؟ چرا حسرت؟ به اقتضای رشته تون اصلا با هنر بی نسبت نیستید:)

پاسخ:
همینطوره واقعا. هنریه که فریاد نمیزنه. "بی سروصدا" تعبیر خیلی خوبیه. برای همینه که خیلی هم مهجوره متاسفانه.
با تایپوگرافی آشنا نبودم. ممنون از معرفی آثار ابراهیمی. خیلی خیلی جذاب بودن.. من خودم اتفاقا خیلی دوست دارم برم سمت نقاشیخط. اونجا دست و بال خلاقیت باز تره. با اینهمه خوشنویسی سنتی هم واقعا بی نظیره اگه به سطح کمال برسه.

پاسخ:
بچه که بودم با پدرم میرفتیم اونجا! یادش بخیر اونجا با پرویز تناولی و "هیچ" هاش آشنا شدم... اتفاقا همونجا یادمه نمایشگاه نقاشیخط های قشنگی داشت. اصلا توی خاطرم نبود این موزه، ممنون که گفتید. حتما باید سر بزنم. اینکه ببینی خوشنویسی هنوز زنده و پویاست میتونه انگیزه ی خوبی باشه:)

پاسخ:
راستش من هیچ وقت جسارت دیدار بلاگی رو نداشتم تا حالا! ولی خب تجربه ی عالی ای میتونه باشه. چشم، اگه موقعیتش پیش اومد (و جسارتش!) حتماً:)