همان

همان

همان

همان

«ایمان»

چهارشنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۷، ۰۷:۰۶ ب.ظ

آری، یک قایق سوراخ دار مرا به موجب سنن افتخاری جاویدان خواهد ساخت. بلی، در این شغل صید وال مرگ و میر هست_ دست و پا بستن انسان به شتاب و بی گفتگو و در وضعی آشفته و فرستادن او به دیار ابدیت در کار است. اما بعد چه؟ گمان میبرم در این مسئله ی مرگ و زندگی زیاده از حد اشتباه کرده ایم. گمان میبرم آنچه سایه ی من رو زمین میخوانند ذات حقیقی من است. گمان میبرم با نگریستن به چیزهای روحانی بی شباهت به خرچنگ نباشیم که از زیر آب به آفتاب نگاه میکند و آب قطور را هوای بسیار لطیف می پندارد. گمان میبرم تن من چیزی جز از پناهگاه هستی بهتر من نیست. درواقع تن مرا بگیرید، بگیرید. تن من خود من نیست. بنابراین سه بار به افتخار نانتوکت [مبدا سفر نگارنده برای صید نهنگ] هورا میکشم. و هروقت قایق سوراخ دار و تن سوراخ دار فرارسیدند، برسند که روح مرا خود زئوس هم نمیتواند سوراخ کند.


موبی دیک، هرمان ملویل، پرویز داریوش، ص47

۹۷/۰۳/۰۹
همان